26/5/2022
Στο Τέξας των ΗΠΑ, ένας έφηβος πυροβόλησε και σκότωσε 19 παιδάκια δημοτικού και 2 ενήλικους, πριν σκοτωθεί κι αυτός από τα πυρά των αστυνομικών. Πριν από λίγες ημέρες, επίσης στις ΗΠΑ, ένας νεαρός ρατσιστής σκότωσε 10 ανθρώπους μέσα σε ένα σούπερ μάρκετ. Πρώτη αυθόρμητη σκέψη, μετά το αρχικό σοκ, είναι ότι οι Αμερικανοί δεν λυπούνται ούτε τους εαυτούς τους. Ο πρόεδρος Μπάιντεν αναρωτήθηκε «πότε θα ορθώσουμε το ανάστημά μας στο λόμπι των όπλων»; Δεν ξέρω, ανάλογα. Μιλάμε για πυραύλους ή για ατομικό οπλισμό; Είναι το ίδιο λόμπι ή δύο διαφορετικά; Το γεγονός ότι οι ΗΠΑ πουλάνε με υπερηφάνεια όπλα σε όλο τον κόσμο, εκτός από αυτά που χρησιμοποιούν οι ίδιες, έχει κάποια σημασία, κάνει καμιά διαφορά;
Τα όπλα που στέλνει η ελληνική κυβέρνηση στην Ουκρανία στα μουλωχτά, αδειάζοντας τις αποθήκες μας, έχουν κάποια σχέση με το όλο θέμα; Αυτά που τα στέλνουμε για να μπορούμε να λέμε αργότερα ότι συμμετείχαμε στον πόλεμο στην Ουκρανία. Στο κάτω κάτω και οι Αμερικανοί όπλα στέλνουν. Απλώς περισσότερα. Ίσως υπό την πίεση του λόμπι των όπλων.
Η χθεσινή μέρα είχε κι άλλες τραγωδίες. Ένας νεκρός και 75 αγνοούμενοι, ήταν η πρώτη αναφορά για ένα ναυάγιο πλοίου που μετέφερε μετανάστες ανοιχτά της Τυνησίας. Θα λυπηθεί κανείς γι’ αυτές τις ψυχές; Ποιο λόμπι θα τις χρεωθεί;
Και στο Ζεφύρι «βρέχει» σφαίρες. Λες κι αυτό το αμερικάνικο λόμπι των όπλων μας κυνηγά κι εμάς. Εκτός κι αν είναι άλλης εθνικότητας τα πυρομαχικά.
EDITORIAL INDE – 26/5/2022
