Ακόμη 80 χιλιόμετρα τείχος θέλει να φτιάξει η Ελλάδα στον Έβρο και ζητά χρηματοδότηση. Τα τείχη, όμως, δεν μπορούν να κρατήσουν για πολύ τους πεινασμένους. Το έχει αποδείξει η Ιστορία. Τα πλήθη επιβάλλονται όταν το αποφασίσουν. Για όποιον λόγο, αυθόρμητα, αλλά κυρίως από απελπισία. Επομένως οφείλουμε να αναζητούμε τρόπους μείωσης των ανισοτήτων. Τόσο εντός των κοινωνιών μας στην Ευρώπη, όσο και ανάμεσα στα ανεπτυγμένα κράτη και σε αυτά που, για διάφορους λόγους, δεν έχουν αναπτυχθεί.
Βεβαίως, ανάμεσα σε αυτούς τους «διάφορους λόγους» βρίσκεται και η εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών πηγών αρκετών χωρών, η οποία εξυπηρετείται από τη φτώχια και την πολιτική διαφθορά. Βρίσκεται και ο πόλεμος, που είναι ένα διαφορετικό εργαλείο για τον ίδιο σκοπό. Από αυτή τη σκοπιά, ποια συντηρητική κυβέρνηση ανά τον κόσμο θα έκανε μια σοβαρή κουβέντα για τους λόγους της μετανάστευσης και τους τρόπους να μειωθεί επ’ ωφελεία όλων των πλευρών; Προφανώς καμία.
Στο κάτω κάτω, ακόμα και στις περισσότερο ανεπτυγμένες χώρες, ο λαουτζίκος είναι αυτός που θα «ψάχνεται», αυτός καλείται να διαχειριστεί, εν μέσω της δικής του φτώχιας και ανεργίας, την αφομοίωση των μεταναστών και προσφύγων, αυτός έχει διδαχτεί το μίσος, τη διάκριση, την ξενοφοβία.
Αυτός νομίζει ότι εχθρός του είναι ο φτωχός, που θα του ζητήσει μερίδιο από το ξεροκόμματο και όχι το αφεντικό, που αποφασίζει να του δώσει μόνο ένα ξεροκόμματο.
EDITORIAL INDE 20/5/2022
