EDITORIAL INDE – Worker Lives Matter

29/04/2022

–Τα «τραβάει ο οργανισμός τους» των κυβερνητικών με το «ο τζάμπας πέθανε» του Οικονόμου, προς τους ανθρώπους που θα βρεθούν στο δίλημμα αν θα φάνε ή θα πληρώσουν το ηλεκτρικό.

Ωστόσο χθες, Παγκόσμια Ημέρα για την Ασφάλεια και την Υγεία στην Εργασία, ένας 37χρονος εργάτης στην Προβλήτα ΙΙΙ της COSCO έπεσε και τσακίστηκε από 12 μέτρα ύψος. Είχε λάβει τα ατομικά μέτρα προστασίας, ήταν δεμένος με ιμάντα από ένα κάγκελο του πλοίου που φόρτωναν, το οποίο, όμως, ήταν σάπιο και κανείς δεν το είχε ελέγξει.

Μιλούν όλοι με μεγάλα λόγια -και ορθώς- για την ιερότητα της ανθρώπινης ζωής ωστόσο, όταν έρχεται η ώρα της κρίσης αποδεικνύονται ιερότερα τα λεφτά. Πόσο οικονομία θα γίνει από κείνο, πόσο από το άλλο, πόσο πιο γρήγορα θα γίνει η δουλειά. Κι αν γίνει ατύχημα, ήταν «η κακιά η ώρα». Όλοι γνωρίζουμε, όμως, ότι δεν είναι έτσι.

Αρκούν οι υπηρεσίες ελέγχου; Έχουν αρκετό προσωπικό και σωστό εξοπλισμό; Κι αν αρκούν κι έχουν όσα χρειάζονται, κάνουν σωστά τη δουλειά τους; Τα σωματεία κάνουν σωστά τη δική τους δουλειά; Ενημερώνουν τα μέλη τους για όσα πρέπει; Οργανώνουν τους αγώνες που χρειάζονται; Γίνονται «εφιάλτης» στο κάθε αφεντικό που αυθαιρετεί; Θα πει κάποιος ότι εδώ δεν μπορούμε να φέρουμε βόλτα τα μεροκάματα, τα ωράρια, τα ένσημα, τα μέτρα ασφαλείας θα κοιτάμε; Ας προσέχουμε και να πορευόμαστε. Εντάξει, είναι μια αλήθεια αυτή που πρέπει να τη δούμε όλοι κατάματα. Γιατί και το συνδικαλιστικό κίνημα έχει χάσει την αξιοπιστία του. Αλλά να συμφωνήσουμε ότι ο εργαζόμενος πρέπει και να γυρνάει από τη δουλειά του, στο σπίτι και στην οικογένειά του, μη το δούμε κι αυτό με «ευελιξία».