Ανδρέας Ξανθός / Συνέντευξη: «Πρέπει να διεκδικήσουμε από την Ευρώπη να παραταθεί η δημοσιονομική χαλάρωση για να αντιμετωπίσουμε τα πολλά μέτωπα»

03/15/2022

1085

Σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι βρίσκεται η χώρα και η χώρα οφείλει να αναπτύξει ένα συντονισμένο σχέδιο για να αντιμετωπιστεί η πανδημία, η κρίση ακρίβειας και να μετριαστούν οι συνέπειες του πολέμου που έχει ξεσπάσει στην Ουκρανία. Αυτό σημειώνει ο βουλευτής Ρεθύμνου και τομεάρχης υγείας του ΣΥΡΙΖΑ Ανδρέας Ξανθός, ο οποίος μίλησε στον Team FM 102.

Ο κ. Ανδρέας Ξανθός, μίλησε ακόμα για το δημόσιο σύστημα υγείας, την ροή προσφύγων από την Ουκρανία και το ρόλο που πρέπει να παίξει η Ελλάδα στον πόλεμο μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας.
Ιδιαίτερη αναφορά ο ρεθυμνιώτης βουλευτής έκανε στις προσπάθειες για ένα νέο νοσοκομείο στο νομό, στις επαφές που έχει με τους τοπικούς φορείς, αλλά και στην κατάσταση στην Κεντροαριστερά μετά την άνοδο του ΚΙΝ.ΑΛ.

Χθες διοργανώθηκε μια εκδήλωση με θέμα: Υγειονομική κρίση, αποδιοργάνωση του ΕΣΥ, οι δημόσιες υπηρεσίες υγείας στην μετά-covid εποχή. Τι συζητήθηκε;
Το ότι έχει υποχωρήσει στην ατζέντα της κοινωνίας η κρίση της πανδημίας, οφείλεται σε μεγάλο βαθμό ότι έχει επισκιαστεί η καθημερινότητα μας από τον πόλεμο και τις παρενέργειες του. Η πανδημία είναι όντως σε μια φάση αποκλιμάκωσης, τις απόκριες αμέσως υπήρξε αναζωπύρωση κρουσμάτων, όχι όμως σοβαρών νοσήσεων και θανάτων. Οι θάνατοι βέβαια κρατιούνται σε ένα υψηλό επίπεδο. Πενήντα νεκροί την ημέρα δεν είναι υπόθεση που μπορεί κανείς να την υποτιμά. Είναι τεράστιες οι απώλειες σε ανθρώπινες ζωές, έχουμε περάσει τους 26 χιλιάδες νεκρούς και το πρόβλημα είναι ότι δεν έγινε ποτέ μια συνολική αποτίμηση των προβλημάτων που υπήρξαν. Η χθεσινή συζήτηση ήρθε να καλύψει ένα κενό στο δημόσιο λόγο. Θέλαμε με αυτό τον τρόπο να συζητήσουμε με τους πολίτες του Ρεθύμνου και με τους υγειονομικούς για την πραγματικότητα που διαμορφώνεται και τις παρενέργειες που προκύπτουν από την μετατροπή του συστήματος υγείας σε σύστημα μια νόσου. Ο κόσμος το βιώνει αυτό στην καθημερινότητα του. Δυσκολεύεται να κάνει τις απαραίτητες εξετάσεις του, να χειρουργηθεί, ταλαιπωρείται. Υπήρξε μια αποδιοργάνωση του συστήματος υγείας. Η ερώτηση που προκύπτει είναι το πως θα ανασυγκροτηθεί το δημόσιο σύστημα υγείας όταν τελειώσει η οξεία φάση της πανδημίας. Αυτή είναι η μεγάλη συζήτηση, το πως θα θωρακίσουμε το ΕΣΥ και τις υπηρεσίες του νομού μας.

Είναι ο ιός εξασθενημένος;
Δεν είναι εξασθενημένος ο ιός, εμείς είμαστε ενισχυμένοι λόγω των εμβολιασμών. Έχουμε δηλαδή πολύ μεγαλύτερη ανοσιακή προστασία, αυτή είναι η κρίσιμη διαφορά. Έχουν νοσήσει 2,5 εκατ. στη χώρα, άρα έχουμε σε έναν βαθμό φυσική ανοσία και έχουμε το 75% του πληθυσμού εμβολιασμένο. Αυτό παρέχει πολύ μεγάλη ανοσιακή προστασία. Η λοιμογόνος δύναμη του ιού δεν φαίνεται να έχει εξασθενίσει. Η νέα μετάλλαξη που είναι πιο μεταδοτική και αυτή τη στιγμή αφορά το 20% των κρουσμάτων είναι 1μιση φορά πιο μεταδοτική από την «Όμικρον», που με τη σειρά της ήταν πιο μεταδοτική από τη «Δέλτα». Άρα βλέπετε ότι ο ιός έχει μια τάση να μεταλλάσσεται, γίνεται όλο και πιο μεταδοτικός, ενώ δεν έχει αποδειχτεί ότι έχει εξασθενίσει. Βλέπουμε σήμερα ότι νοσούν αρκετά σοβαρά νέοι άνθρωποι, κατά βάση ανεμβολίαστοι, πολλοί από αυτούς χρειάζεται να διασωληνωθούν και δυστυχώς πενήντα άτομα κάθε μέρα χάνουν τη μάχη με τη ζωή.

Με όλο το σύστημα υγείας να είναι προσανατολισμένο στην πανδημία, βλέπουμε συνανθρώπους μας με άλλα θέματα υγείας να μένουν πίσω. Επίσης δεν ξέρουμε ακόμα ποιες θα είναι οι επιπτώσεις στην υγεία όσων έχουν νοσήσει μετά covid εποχής. Τι θα γίνει την επόμενη μέρα;
Είναι ζητήματα για τα οποία ακόμα υπάρχει αβεβαιότητα. Το σύνδρομο long covid (η παρατεταμένη φάση νόσησης μετά τη νοσηλεία) απαιτεί συστηματική παρακολούθηση και φροντίδα από διαφορετικές ειδικότητες γιατρών. Φαίνεται ότι ένα μεγάλο κομμάτι των πολιτών που νοσούν, περίπου ένας στους τρεις εμφανίζει αυτό το σύνδρομο. Αυτή είναι μια καινούργια ανάγκη που έχει προκύψει στο σύστημα υγείας και πρέπει να οργανωθούν οι υπηρεσίες για να υπάρξουν ιατρεία post covid παρακολούθησης. Το θέμα δεν είναι μόνο να βρούμε κλίνες ΜΕΘ σε όσους διασωληνωθούν. Το θέμα είναι αφότου φύγουν από το νοσοκομείο οι ασθενείς αυτοί, αφού έχουν κερδίσει την μάχη με τη ζωή να έχουν την σωστή φροντίδα, ώστε να μην υποτροπιάσουν και εμφανίσουν σε δεύτερο χρόνο σοβαρά προβλήματα υγείας. Η πανδημία έχει αναδείξει νέες ανάγκες και απαιτεί μια συνολική αναδιοργάνωση και επένδυση επιπλέον πόρων, ανθρώπινων και υλικών στο δημόσιο σύστημα υγείας. Δυστυχώς στην Ελλάδα πριν υποχωρήσει καλά καλά η οξεία φάση της πανδημίας έρχεται ξανά μια συζήτηση που έχει ξαναγίνει στο παρελθόν περί της ανάγκης να ανοίξουμε το ΕΣΥ στην ιδιωτική αγορά, δηλαδή σε επιχειρηματίες που θα επενδύσουν, θα βελτιώσουν τις υποδομές και τον εξοπλισμό του και φυσικά θα βγάλουν κέρδος από αυτή τους την επένδυση. Νομίζω ότι αυτό είναι μια λάθος στρατηγική, θα οδηγήσει σε πλήρη αποδιοργάνωση του συστήματος και θα ξεχάσουμε αυτό που ξέρουμε ως εθνικό σύστημα υγείας, με όλες του τις ανεπάρκειες και τα προβλήματα που μπορεί να έχει. Θα υποχωρήσει ο δημόσιος χαρακτήρας του ΕΣΥ και αυτό είναι πολύ σημαντικό. Αν για παράδειγμα καταργηθεί η πλήρης και αποκλειστική απασχόληση των νοσοκομειακών γιατρών που συζητιέται, αν αλλάξει το νομικό καθεστώς των νοσοκομείων και γίνουν από νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου, νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου για να έχουν μια ευελιξία στη διαχείριση, αν δοθεί η δυνατότητα σε ασφαλιστικές εταιρείες να έχουν ρόλο μέσα στα νοσοκομεία, δεν θα μας αξίζει μια τέτοια εξέλιξη. Το αντίθετο πρέπει να συμβεί, πρέπει να δώσουμε προτεραιότητα στις δημόσιες δομές, να ενισχύσουμε αδύναμους κρίκους όπως την πρωτοβάθμια φροντίδα και την κατ’ οίκον παρακολούθηση. Πρόκειται για πολύ σημαντικά θέματα, τα οποία ανέδειξε η πανδημία. Ακόμα, πρέπει να ενισχυθούν οι μετανοσοκομειακές υπηρεσίες, οι υπηρεσίες αποκατάστασης, οι υπηρεσίες ψυχικής υγείας και γηριατρικής. Υπάρχουν καινούργιες ανάγκες και καινούργια πεδία στα οποία πρέπει με σχέδιο και υπευθυνότητα να επενδύσεις για να πεις ότι θωρακίζεις τη δημόσια υγεία στη χώρα. Υπάρχουν απόψεις από τους επιστημονικούς και συνδικαλιστικούς φορείς που οφείλουμε να ακούσουμε και να λάβουμε υπόψιν.

Ο συνάδελφος σας ο Γιάννης Κεφαλογιάννης θέτει πρώτα το θέμα του υπάρχοντος νοσοκομείου λέγοντας πως δεν μπορούμε να μιλάμε για υγεία στο Ρέθυμνο αν δεν ενισχυθεί το νοσοκομείο μας. Από εκεί και πέρα θίγει και το ζήτημα των πανεπιστημιακών κλινικών μέσω της συνεργασίας με το πανεπιστήμιο. Ποια είναι η θέση σας;
Ο κ. Κεφαλογιάννης έχει θέσει τη γραμμή που έχουμε διαμορφώσει από κοινού μαζί με τους υπόλοιπους θεσμικούς φορείς του νομού. Το πρόβλημα είναι ότι από το Υπουργείο δεν υπάρχει πολιτική δέσμευση για αυτή τη στρατηγική. Έχουμε την επίσημη θετική τοποθέτηση του πανεπιστημίου που δίνει τον κατάλληλο οικοπεδικό χώρο. Αυτό έγινε το Μάιο του 2021, έκτοτε δεν είχαμε κάποια εξέλιξη. Πρέπει να έρθει μια ομάδα μελετητών για να αξιολογήσει το χώρο και να κρίνει αν είναι κατάλληλος. Μετά πρέπει να προετοιμάσουμε τις προϋποθέσεις, ώστε να ενταχθεί σε κάποιο χρηματοδοτικό πρόγραμμα. Δεν έχει γίνει κανένα βήμα προς αυτή την κατεύθυνση και νομίζω ότι είναι η ώρα να συνδράμει ο καθένας, ώστε να πιεστεί η Πολιτεία για να αρχίσει να κινείται προς αυτή την κατεύθυνση. Αλλιώς θα έχουμε μια παραχώρηση από την πλευρά του πανεπιστημίου που δεν θα έχει κανένα αντίκρισμα.

Υπάρχει η κοινή γραμμή των φορέων του Ρεθύμνου, το θέμα του καινούργιου νοσοκομείου κολλάει από την πλευρά του Υπουργείου;
Μέχρι στιγμής δεν έχω δει. Μακάρι να διαψευστώ. Μαθαίνω ότι θα έρθει τις επόμενες μέρες η κα Γκάγκα στο Ρέθυμνο. Ελπίζω ότι από τις συναντήσεις που θα κάνει θα υπάρξει μια σαφέστερη δέσμευση. Μέχρι στιγμής πάντως δεν υπάρχει. Κάπου διάβαζα στην απάντηση της ότι είναι θέμα του Υπουργείου Παιδείας. Εμείς δεν ζητάμε να γίνει ένα πανεπιστημιακό νοσοκομείο στο Ρέθυμνο. Εμείς ζητάμε να γίνει ένα νέο νοσοκομείο έξω από τον αστικό ιστό της πόλης, το οποίο θα μπορεί να έχει και πανεπιστημιακά τμήματα, αφού το πανεπιστήμιο θα έχει παραχωρήσει την έκταση. Αυτή είναι η ιδέα που στοχεύει σε συνεργασία του πανεπιστημίου και του νοσοκομείου Ρεθύμνου. Θα είναι ιδιαίτερα σημαντικό και θα προσφέρει αξιόλογες υπηρεσίες υπό την αιγίδα του Πανεπιστημίου Κρήτης. Θεωρώ ότι αυτά είναι πράγματα που πρέπει να δει κανείς. Βεβαίως αυτό που προέχει σήμερα είναι να επουλωθούν οι πληγές της πανδημίας και οι παρενέργειες της στην λειτουργία των πρωτοβάθμιων δομών. Να στηριχθεί επαρκώς και να αναβαθμιστεί το νοσοκομείο Ρεθύμνου το επόμενο χρονικό διάστημα και να είναι ανοιχτή η προοπτική ενός νέου νοσοκομείου, μιας και τη στιγμή που μιλάμε υπάρχουν τα κατάλληλα χρηματοοικονομικά εργαλεία. Υπάρχει το ταμείο ανάκαμψης, το οποίο είναι ένα καινούργιο εργαλείο που προστέθηκε λόγω της πανδημίας. Θεωρώ ότι και αυτό έχει περιορισμένες δυνατότητες για αυτό πρέπει να φτιαχτεί ένα ειδικό χρηματοδοτικό εργαλείο, το οποίο θα μπορέσει να χρηματοδοτήσει ένα εθνικό σχέδιο υποδομών υγείας που θα αναβαθμίσει οριζόντια σε όλο το ΕΣΥ υποδομές που έχουν απαξιωθεί. Αυτό θα είναι ένα εργαλείο τύπου «Αντώνης Τρίτσης», όπως έγινε στην αυτοδιοίκηση. Θα υπάρξει συμβολή της Ευρωπαϊκής κεντρικής τράπεζας με χαμηλότοκο δανεισμό, πόροι από το ΕΣΠΑ και το Ταμείο Ανάκαμψης, ώστε να δημιουργηθεί αυτό το εργαλείο του οποίου η παρέμβαση θα είναι καίρια. Κατά την άποψη μου έτσι δεν θα χρειάζονται και οι «περιβόητες» συμπράξεις ιδιωτικού και δημόσιου τομέα. Με αυτό το εργαλείο θα λύσουμε προβλήματα αναβάθμισης των υποδομών του ΕΣΥ σε ορίζοντα πενταετίας-δεκαετίας.

Το τελευταίο διάστημα έχετε κάνει ένα μεγάλο κύκλο επαφών με τοπικούς φορείς. Ποια συμπεράσματα έχουν προκύψει από αυτές τις επαφές και πως προτεραιοποιούνται οι ανάγκες και τα προβλήματα του Ρεθύμνου αυτή τη στιγμή;
Οι συνέπειες της διετούς υγειονομικής, οικονομικής και κοινωνικής κρίσης είναι πια ορατές. Έρχεται στη συνέχεια το μεγάλο κύμα της ακρίβειας και της αύξησης του ενεργειακού κόστους, το οποίο επιδεινώνει πάρα πολύ την κατάσταση. Επηρεάζει τη βιωσιμότητα των τοπικών επιχειρήσεων και των δημοσίων επιχειρήσεων. Αυξάνει πολύ το κόστος για κρίσιμες υπηρεσίες, όπως τη διαχείριση του νερού και των απορριμμάτων. Έρχεται τώρα και ο πόλεμος ο οποίος τα παροξύνει όλα αυτά. Χρειάζεται μια ολοκληρωμένη και σχεδιασμένη παρέμβαση. Καταρχάς πρέπει να διεκδικήσουμε από την Ευρώπη να παραταθεί η δημοσιονομική χαλάρωση. Αν πάμε από την επόμενη χρονιά σε αυστηρούς στόχους με πρωτογενή πλεονάσματα, αντιλαμβάνεστε ότι θα μπούμε σε μια νέα περίοδο μέτρων, τα οποία θα επιβαρύνουν πάρα πολύ την καθημερινότητα των ανθρώπων. Νομίζω ότι υπάρχει μια αγωνία από τους ανθρώπους της αυτοδιοίκησης και του επιχειρηματικού κόσμου, οι οποίοι καταλαβαίνουν ότι είμαστε σε ένα κομβικό σημείο. Θα υπάρξει μια προοπτική σταδιακής θωράκισης και βελτίωση της τοπικής οικονομίας ή θα ξαναγυρίσουμε σε μια περίοδο με παρατεινόμενη ύφεση, φτωχοποίηση και ανεργία. Είμαστε σε ένα κομβικό σημείο και πρέπει να δούμε ποιες πολιτικές επιλογές και ιεραρχήσεις θα γίνουν.
Το θέμα του να μειωθεί σε αυτή τη φάση το ενεργειακό κόστος, νομίζω ότι είναι κομβική προτεραιότητα. Πρέπει η κυβέρνηση να αποφασίσει να κάνει αυτό που έχουν κάνει οι 18-20 χώρες της Ευρώπης, δηλαδή να παρέμβει στη διαμόρφωση της τιμής, να μειώσει δηλαδή τον ειδικό φόρο κατανάλωσης. Είναι προκλητικό να ακούω επιχειρήματα ότι αν μειώσουμε τον ειδικό φόρο κατανάλωσης θα ευνοηθούν αυτοί που έχουν αυτοκίνητα μεγάλου κυβισμού. Εδώ υπάρχει πραγματικό πρόβλημα ανθρώπων οι οποίοι αδυνατούν να καλύψουν τις ανάγκες αξιοπρεπούς θέρμανσης στα σπίτια τους και να γεμίσουν το αυτοκίνητο τους. Αν δεν γίνει μια τέτοια παρέμβαση στην ενέργεια και στα είδη λαϊκής κατανάλωσης, νομίζω ότι μπαίνουμε σε ένα νέο κύκλο κρίσης. Δεν ξέρω τι εξέλιξη θα έχει και ποιες είναι οι αντοχές της κοινωνίας. Η ελληνική κοινωνία θυμίζω ότι βγαίνει από μια δεκαετή κρίση και εκεί που αρχίζει να φαίνεται μια προοπτική ανάκαμψης, έρχονται όλα αυτά που δυσχεραίνουν την κατάσταση.

Σε αυτό το πλαίσιο σαν Ρέθυμνο, τι θέματα πρέπει να βάλουμε σαν πρωταρχικούς στόχους στις διεκδικήσεις μας;
Οι προτεραιότητες έχουν τεθεί. Διαπιστώνω από τις συναντήσεις μου με την αυτοδιοίκηση και με άλλους φορείς ότι έχουν θέσει τις σωστές προτεραιότητες για τη βιώσιμη ανάπτυξη του τόπου. Από τη μια είναι θέμα διεκδίκησης με συντονισμένο και ομογενοποιημένο τρόπο και από την άλλη θέμα κεντρικών επιλογών της κεντρικής κυβέρνησης. Πιστεύω ότι τα μεγάλα αναπτυξιακά έργα του νομού, από τα οδικά δίκτυα, μέχρι την αντιμετώπιση του προβλήματος της λειψυδρίας έχουν δρομολογηθεί. Αυτά πρέπει να προχωρήσουν και να ολοκληρωθούν με τον ρόλο της αυτοδιοίκησης να είναι πολύ κομβικός. Σε μια φάση που φαίνεται να έχουμε μείωση εσόδων στην αυτοδιοίκηση πρέπει να υπάρξει αναπλήρωση αυτών των εσόδων από την πλευρά του κράτους, ώστε να μπορέσει η αυτοδιοίκηση να παίξει τον ρόλο της που είναι πολύ σημαντικός στην τοπική ανάπτυξη και την τοπική συνοχή. Αυτή την αγωνία την καταθέτουν όλοι οι άνθρωποι της αυτοδιοίκησης και νομίζω ότι πρέπει να ληφθεί πολύ σοβαρά υπόψη από την κυβέρνηση και από το Υπουργείο. Η κυβέρνηση είναι μπροστά σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι και τη βλέπουμε περισσότερο να ασχολείται με το πως θα περιορίσει μια διαφαινόμενη πολιτική φθορά.

Υπήρχαν σενάρια εκλογών, μάλιστα είχε ακουστεί και πιθανή ημερομηνία, τι γίνεται με αυτό το θέμα;
Εμείς βλέπουμε ένα πολιτικό αδιέξοδο. Η κυβέρνηση φαίνεται να έχει εξαντλήσει το πολιτικό της κεφάλαιο και για αυτό δεν μπορεί να κάνει τις καίριες παρεμβάσεις. Αυτό που της ενδιαφέρει είναι πως θα μειώσει τη φθορά και πως θα αποτρέψει μια εκλογική ήττα όποτε γίνουν οι εκλογές. Πριν από λίγο καιρό έλεγε ότι είναι ανεύθυνο να συζητάμε για εκλογές, ενώ τώρα θέτει η ίδια και διακινεί αυτό το σενάριο. Μάλιστα το κάνει αυτό στη λογική ενός σύντομου εκλογικού αιφνιδιασμού, ο οποίος θα επιτρέψει πριν το Καλοκαίρι να ξαναπάρει μια ψήφο εμπιστοσύνης, πριν γίνει μη αναστρέψιμη η ζημιά. Θα σταθμιστούν τα πράγματα και θα παίξουν μεγάλο ρόλο η εξέλιξη του πολέμου και οι επιπτώσεις που θα υπάρξουν στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων και φυσικά και στη χώρα μας. Αυτή τη στιγμή μπαίνουμε σε μια καινούργια φάση. Υπάρχουν ήδη 2,5 εκατ. πρόσφυγες από την Ουκρανία με 8μιση χιλιάδες εξ’ αυτών να βρίσκονται στην Ελλάδα. Υπάρχουν καινούργιες προκλήσεις που θα έρθουν στο προσκήνιο. Φαίνεται ότι θα υπάρξουν επιπτώσεις και στο θέμα της δημόσιας υγείας. Ξέρουμε ότι ο πληθυσμός της Ουκρανίας έχει πολύ χαμηλή εμβολιαστική κάλυψη. Οι πλήρως εμβολιασμένοι είναι μόλις το 35% του πληθυσμού της χώρας. Αντιλαμβάνεστε τι σημαίνει αυτό ως προς τον κίνδυνο επιδημικών εξάρσεων σε όλη την Ευρώπη. Άρα θέλει ειδική αντιμετώπιση όσο αφορά τον τομέα της δημόσιας υγείας.
Πραγματικά είμαστε σε ένα πολύ σύνθετο τοπίο και θεωρώ ότι πρέπει να τεθούν οι σωστές προτεραιότητες. Η κυβέρνηση είναι εγκλωβισμένη στη λογική της νεοφιλελεύθερης διαχείρισης που δεν θέλει να υπάρξει ισχυρός κρατικός παρεμβατισμός στην αγορά. Δεν θέλει να επενδύσει σε βάθος χρόνου στο δημόσιο σύστημα υγείας, δεν θέλει να στηρίξει το κοινωνικό κράτος, πιέζεται από μεμονωμένα συμφέροντα, αλλά και από την κοινωνία η οποία απαιτεί άμεση βελτίωση στην καθημερινότητα της. Αν αυτό δεν συμβεί, νομίζω ότι θα έχουμε μια ανεξέλεγκτη κρίση στη χώρα μας και η μόνη διέξοδος σε αυτές τις περιπτώσεις είναι η αλλαγή φοράς στα πολιτικά πράγματα. Εκεί από την πλευρά τη δική μας χρειάζεται να πείσουμε την κοινωνία ότι υπάρχει πρόγραμμα που μπορεί να υλοποιηθεί, είναι στραμμένο σε άλλη κατεύθυνση και θα έχει θετική επίπτωση στην συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου. Έχουμε και το συνέδριο μας σε περίπου ένα μήνα. Η δημόσια κινητικότητα και το ενδιαφέρον για την πολιτική που υπάρχει αυτή την περίοδο βοηθάνε στο να ανακτήσουμε το χαμένο έδαφος και να πείσουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αξιόπιστη εναλλακτική λύση απέναντι σε μια κυβέρνηση που έχει οδηγηθεί σε αδιέξοδο αυτή την περίοδο.

Οι αλλαγές που έγιναν στο ΚΙΝΑΛ αύξησαν το ποσοστό του στις δημοσκοπήσεις. Κατά πόσο ο ΣΥΡΙΖΑ κινδυνεύει να χάσει την ηγετική του θέση στο χώρο της κεντροαριστεράς;
Αυτό νομίζω ότι έχει λήξει. Ήταν επικοινωνιακή υπερβολή και σχεδιασμένη παρέμβαση για να δημιουργηθεί μια δυναμική η οποία υποτίθεται θα αλλάξει την ισορροπία ανάμεσα στο δεύτερο και στο τρίτο κόμμα. Αυτό δεν επιβεβαιώνεται από πουθενά, έχει λήξει αυτό το θέμα. Προφανώς υπάρχει μια τάση ισχυροποίησης του Κινήματος Αλλαγής, η οποία οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην αλλαγή της ηγεσίας και των προσδοκιών που δημιούργησε αυτό. Δεν φαίνεται να έχει συγκεκριμένο προοδευτικό σχέδιο και ούτε τη βούληση να συμβάλει σε μια νέα προοδευτική κυβέρνηση. Παράλληλα κρατάει τακτική ίσων αποστάσεων, κάνει γενικόλογες τοποθετήσεις χωρίς αιχμές, ενώ σε κρίσιμα θέματα έχει στηρίξει την κυβέρνηση. Για παράδειγμα υποστήριξε την αποστολή πολεμικού υλικού στην Ουκρανία που ήταν ένα θέμα τριβής και που εμείς θεωρούμε πως έμπλεξε τη χώρα μας πιο ενεργά, αντί να παίξει ένα μεσολαβητικό ρόλο στην εύρεση ειρηνικής λύσης. Βλέπετε ότι δίνει χώρο στην γείτονα χώρα – η οποία πολλές φορές κινείται με τον ίδιο επιθετικό τρόπο – να πάρει μεσολαβητικό ρόλο ώστε να αναβαθμίσει το ρόλο της στην περιοχή. Αυτό θα έπρεπε να το διεκδικήσει η Ελλάδα γιατί έχει εθνικό συμφέρον, αφού έχει χιλιάδες ομογενείς στην περιοχή και παραδοσιακά έχει καλές σχέσεις με αυτές τις χώρες. Θα έπρεπε να στραφούμε στο κομμάτι της αλληλεγγύης, της υποδοχής προσφύγων, της παροχής υγειονομικού υλικού και όχι να κάνει πράγματα που ούτε καν οι συμβατικές μας υποχρεώσεις στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ μας τα επιβάλλουν. Μου έκανε εντύπωση ότι το ΚΙΝΑΛ ήταν ένα κόμμα το οποίο έσπευσε να στηρίξει την κυβερνητική γραμμή σε αυτό το πεδίο.

Πως βλέπετε να εξελίσσεται η κατάσταση στο μέτωπο της Ρωσίας με την Ουκρανία;
Είναι απρόβλεπτα τα πράγματα. Δεν μπορεί κανείς να κάνει ασφαλείς προβλέψεις για την τακτική του Πούτιν και για το αν θέλει να καταλάβει τις μεγάλες πόλεις, όπου θα υπάρξουν εκατόμβες νεκρών. Δεν μπορεί να είναι ανεκτό αυτό στο παγκόσμιο επίπεδο, παρ’ όλο που υπάρχουν χιλιάδες απώλειες αμάχων και στρατιωτών. Είναι τραγωδία αυτό το οποίο ζουν. Είναι μια μεγάλη συζήτηση αυτή και η επόμενη συζήτηση που θα κάνουμε στο Ρέθυμνο θα αφορά το θέμα του πολέμου στην Ουκρανία και των παρενεργειών του. Στη συζήτηση θα συμμετέχει ο Βαγγέλης Αποστολάκης , πρώην Υπουργός Εθνικής Άμυνας και άλλοι άνθρωποι που γνωρίζουν καλά τα θέματα των διεθνών σχέσεων. Θα είναι μια πολύ καλή ευκαιρία για τους συντοπίτες μας να παρακολουθήσουν την ομιλία και να πληροφορηθούν για τα πραγματικά δεδομένα και για το πως κινείται αυτό το διεθνές σύστημα το οποίο κατά την άποψη μου είναι μια ομολογία ήττας. Έχουμε μια ήττα της πολιτικής, της διπλωματίας , των διεθνών θεσμών και του συστήματος διεθνής ασφάλειας. Αυτός ο πόλεμος είναι μια τεράστια ανατροπή σε αυτό που είχαμε στο μυαλό μας σαν διεθνές σύστημα αποτροπής τέτοιων κρίσεων. Είναι μια τρομερή ήττα που πρέπει να λήξει το συντομότερο δυνατόν και να βρεθεί μια λύση με αμοιβαίες υποχωρήσεις. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος για να σταματήσει αυτή η αιματοχυσία και αυτή η βαρβαρότητα.

goodnet

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ