02/03/2022
–Όσο και να θέλουμε, το μυαλό δεν μπορεί να φύγει από το θανατικό στην Ουκρανία κι όλα όσα κρύβονται πίσω του, καθώς και όλα όσα θα προκύψουν στο μέλλον, ως απόρροια αυτών των μαύρων ημερών που ζούμε τώρα.
Ο κοινός παρονομαστής είναι οι απλοί άνθρωποι που πεθαίνουν, υποφέρουν, στερούνται, και φοβούνται. Σε ό,τι αφορά τα ζητήματα της φτώχειας, της στέρησης και του φόβου απέναντι στο αύριο, είναι σίγουρο ότι αυτά θα απασχολήσουν επίσης, τους πιο ευάλωτους πληθυσμούς και σε αρκετές χώρες της Ευρώπης, φυσικά και στην καταπονημένη οικονομικά Ελλάδα.
Βεβαίως, η φτώχεια ίσως να μην είναι και το χειρότερο από όσα θα έρθουν. Οι ανελέητες μυλόπετρες της Ιστορίας ξανακινούνται και δεν ξέρουμε ακριβώς τι ζημιά θα προκαλέσουν.
Ίσως γι’ αυτό το ζήτημα της ειρήνης να είναι σήμερα ένα πραγματικά σοβαρό θέμα που θα πρέπει να μας απασχολήσει όλους. Ο πρωθυπουργός χθες μίλησε για συμμαχίες και πως θα μας δουν οι άλλοι και τι να περιμένουμε από αυτούς αν εμείς δεν ανταποκριθούμε και άλλα τέτοια. Όμως, πριν μια βδομάδα όλοι έλεγαν ότι κανένας ξένος δεν θα μας βοηθήσει, επομένως πρέπει να πάρουμε πολλά όπλα. Τώρα λένε ότι θα μας βοηθήσουν, αρκεί να δουν ότι κι εμείς είμαστε συνεπείς. Μα τόσο ηλίθιοι είμαστε στα μάτια μερικών;
